Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

Αφιέρωμα | Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (1821-1881) | Της Χάρις Γεωργίου

O Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (1821-1881) ήταν ένας Ρώσος μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος,
συγγραφέας σύντομων ιστοριών, του οποίου η ψυχολογική διείσδυση στην ανθρώπινη ψυχή είχε μια βαθιά επιρροή στο μυθιστόρημα του 20ου αιώνα.

Γεννημένος στη Μόσχα, ως δεύτερος γιος ενός πρώην στρατιωτικού γιατρού, μορφωμένος στο σπίτι και σε ιδιωτικό σχολείο, λίγο μετά το θάνατο της μητέρας του το 1837 στάλθηκε στην Αγία Πετρούπολη, όπου μπήκε στο Στρατιωτικό Κολέγιο Μηχανικών. Αποφοίτησε ως στρατιωτικός μηχανικός, αλλά παραιτήθηκε το 1844, για να αφοσιωθεί στο γράψιμο. Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Οι φτωχοί", εμφανίστηκε το 1846. Ακολούθησε "Ο σωσίας", στο οποίο απεικονίζεται ένας άνθρωπος που ήταν στοιχειωμένος από έναν σωσία που σφετερίζεται τελικά τη θέση του.

Το 1846 εντάχθηκε σε μια ομάδα ουτοπικών σοσιαλιστών. Συνελήφθη το 1849 και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια στη Σιβηρία. O Ντοστογιέφσκι πέρασε τέσσερα χρόνια στη σκληρή εργασία και τέσσερα χρόνια ως στρατιώτης στο Σεμιπαλατίνσκ.

Επέστρεψε στην Αγία Πετρούπολη το 1854 ως συγγραφέας με μια θρησκευτική αποστολή και δημοσίευσε τρεις εργασίες που προκύπτουν με διαφορετικούς τρόπους από τις εμπειρίες του Σιβηρία: The House of the Dead, (1860), ένας πλασματικός απολογισμός της ζωής στις φυλακές, 

Το 1857 παντρεύτηκε τη Μαρία Ντοστογιέφσκι Isaev, μία 29χρονη χήρα. Παραιτήθηκε από το στρατό δύο χρόνια αργότερα. Μεταξύ των ετών 1861 και 1863 υπηρέτησε ως συντάκτης του μηνιαίου περιοδικού Time, το οποίο αργότερα καταστέλλεται, εξαιτίας ενός άρθρου σχετικά με την πολωνική εξέγερση.

Το 1864-1865 η σύζυγος και ο αδελφός του πέθαναν και αυτός είχε επιβαρυνθεί με χρέη, και η κατάστασή του έγινε ακόμη χειρότερη από τα τυχερά παιχνίδια. Από την αναταραχή της δεκαετίας του 1860 προέκυψαν οι Σημειώσεις από "Το υπόγειο", το οποίο αποτελεί ψυχολογική μελέτη του αουτσάιντερ, η οποία αποτέλεσε ορόσημο στην καλλιτεχνική του ανάπτυξη. Το μυθιστόρημα αρχίζει με τις εξομολογήσεις ενός αφηγητή και συνεχίζει με την υπόσχεση της πνευματικής αναγέννησης. Ακολούθησαν το Έγκλημα και τιμωρία, (1866), ένας απολογισμός της πτώσης και της λύτρωσης ενός ατόμου, Ο ηλίθιος, (1868) που απεικονίζει ένα χαρακτήρα σαν τον Χριστό, τον πρίγκιπα Μίσκιν, και Οι Δαιμονισμένοι, (1871), μια εξερεύνηση του φιλοσοφικού μηδενισμού.

Το 1867 παντρεύτηκε την 'Αννα Γρηγόριεβνα Ντοστογιέφσκι, μια 22χρονη στενογράφο, ταξίδεψαν στο εξωτερικό και επέστρεψαν το 1871. Αργότερα, ακολούθησαν οι Αδελφοί Καραμαζώφ, οι οποίοι εμφανίστηκαν μεταξύ του 1879 - 1880, Ο Ντοστογιέφσκι αναγνωρίστηκε στη χώρα του ως ένας από τους μεγάλους συγγραφείς.
Ο Ντοστογιέφσκι, πέρα από επιληπτικός, υπέφερε σ' όλη του τη ζωή και από ασθένεια των πνευμόνων, με αποτέλεσμα να παρουσιάσει μία πνευμονική αιμορραγία στις 26 Ιανουαρίου 1881(με το παλιό ημερολόγιο). Απεβίωσε στην Αγία Πετρούπολη στις 9 Φεβρουαρίου, 1881 (29 Ιανουαρίου, με το παλιό ημερολόγιο). Θάφτηκε στο μοναστήρι Aleksandr Nevsky, στην Αγία Πετρούπολη.


Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων της.

Τίποτα πιο δύσκολο από την ευθύτητα και τίποτα πιο εύκολο από την κολακεία.

Είναι καλύτερο να είσαι δυστυχισμένος και να γνωρίζεις το χειρότερο παρά να είσαι ευτυχισμένος στον παράδεισο των ηλιθίων.

Πολλές δυστυχίες έχουν έρθει στον κόσμο από παρεξηγήσεις και από πράγματα που δεν ειπώθηκαν.

Αν ο άνθρωπος επινόησε το διάβολο, τότε τον φαντάστηκε κατ’ εικόνα και ομοίωσή του.

Εκατό υποψίες δεν κάνουν μία απόδειξη.

Ένας άνθρωπος με αυτογνωσία μπορεί να σέβεται, έστω και ελάχιστα, τον εαυτό του;

Μερικά πράγματα δεν μπορεί κανείς να τα κρίνει, αν δεν τα έχει δοκιμάσει μόνος του.

Μου φαίνεται πως το δεύτερο μισό της ζωής ενός ανθρώπου δεν αποτελείται από τίποτε άλλο παρά από τις συνήθειες που μάζεψε στο πρώτο μισό.

Η πίστη, στην πραγματικότητα, δεν πηγάζει από το θαύμα, αλλά το θαύμα από την πίστη.

Νομίζω πως ο καλύτερος ορισμός για τον άνθρωπο είναι το αγνώμον δίποδο.

Διάσημα βιβλία του που βρήκαμε on-line




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου